Regen strooit heel wat roet in het eten... - Reisverslag uit Santana do Acaraú, Brazilië van Annelies Verhoeven - WaarBenJij.nu Regen strooit heel wat roet in het eten... - Reisverslag uit Santana do Acaraú, Brazilië van Annelies Verhoeven - WaarBenJij.nu

Regen strooit heel wat roet in het eten...

Door: Annelies

Blijf op de hoogte en volg Annelies

03 Maart 2011 | Brazilië, Santana do Acaraú

Hoi allemaal,

Nu was het zondag heel hard beginnen te regenen en ik zag de rivier stijgen. Op ongeveer een uur tijd was de rivier nog maar een paar meter verwijderd van mijn deur. Nog even later was het nog maar twee meter. Gelukkig stopte het met regenen maar het water bleef nog een hele tijd stijgen. Het stopte op tijd met stijgen. Als er één centimeter meer water was geweest dan was mijn kamer volledig onder water gelopen. Het was wel nodig om in een andere kamer te slapen want mijn kamer was heel vochtig en de kakkerlakken waren op de vlucht geslagen voor het water en natuurlijk vonden ze mijn kamer een goed schuilplaats.
Maandag zou ik met de camion naar de stad gaan maar door de hevige regenval waren delen van de weg weggespoeld en liepen er nu rivieren dwars door de weg.
Op woensdag reed de camion dan toch maar het werd een schokkerig ritje. Toen we bijna in de stad aankwamen was er een hindernis op onze weg. Er liep een grote rivier over de weg en het was niet mogelijk om deze te doorkruisen. We gingen dus op zoek naar een alternatieve route, na ongeveer 2,5uur camionrit kwamen we aan in een andere stad. Gelukkig moest ik diezelfde dag geen camion meer nemen want mijn zitvlak deed wel serieus pijn van op de harde banken te zitten. Ik ben momenteel in een andere comunidade voor een bezoekje. Het is bij een ander deel van de familie en het is wel leuk om een andere comunidade te leren kennen. Ik blijf hier nog tot zaterdag om dan per moto terug te keren naar mijn comunidade. Zaterdag begint daar het carnaval t.e.m. dinsdag.

Gisteren toen ik op weg was met de schoolbus naar de andere comunidade liep er ook een rivier in de weg dus het was schoolbus versus rivier. Wel....de rivier won.
Ik was al uitgestapt om de rivier te voet te doorkruisen. De bus reed er in een diepe kuil in de rivier. De bus stond helemaal scheef en verperde de weg. Even later kwam er een andere schoolbus van de andere kant maar deze kon natuurlijk niet door. De schoolbus probeerde de andere bus uit de rivier te trekken maar dit lukte niet. Al gauw zat ik op een moto richting de comunidade. Vanmorgen toen ik terugkeerde naar de stad stonden beide bussen nog op dezelfde plek. Het betekent dus wel dat de leerlingen niet meer in het school geraken omdat er geen vervoer meer is. Sommige geraken er wel met de moto maar lang niet iedereen heeft hier een moto.
Momenteel krijg ik weer bezoekjes van de vogelspinnen. Eergisteren was er eentje op mijn kamer maar we hebben ze kunnnen verjagen met de borstel. Nochtans dat dacht ik toch. Gisterenmorgend toen ik mijn rugzak nam zat er een grote vogelspin achter. Na eerst wat foto´s te maken ging ik iemand halen om het beest te verjagen. Ik ben er nog altijd niet zo scheutig op. Di, de vader van het gezin heeft het beest gedood met de steel van een borstel. Het is wel eng om te weten dat er zoveel vogelspinnen zitten.
Een paar nachten terug werd ik wakker van het geluid van iets in mijn tas voor de engelse les. Het maakte veel lawaai en ik durfde het licht niet aan te doen. Indien er iets eng zit kan ik niet meer slapen en ik kan moeilijk iemand wakker maken, dus ik heb geen idee van wat het was maar het was iets groot denk ik.

Ok genoeg beestjes voor vandaag. De stage begint op te korten en soms kijk ik wel uit om naar huis te gaan maar aan de andere kant weet ik ook dat ik afscheid moet nemen van mensen die echt mijn vrienden zijn geworden. Het gaat nog moeilijk worden.

Tot binnenkort.

Knuffels Annelies

  • 03 Maart 2011 - 14:20

    Monique:

    Dag Annelies
    Beesten van allerlei aard doorkruisen toch steeds je verhalen. Al een grote hindernis die ik zou moeten overwinnen moest ik daar zijn. Het hemelwater als bondgenoot zou geen slecht idee zijn maar jammer genoeg is de spreuk die mijn moeder vaak zegt pure realiteit: "quand la nature parle, tout le monde doit se taire". En blijkbaar valt er ginder dan inderdaad ook veel stil.
    Afscheid nemen zal inderdaad niet gemakkelijk zijn ook al zit die vogelspin erbij :). Geniet ondertussen nog maar van het daar zijn!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Annelies

Actief sinds 14 Okt. 2010
Verslag gelezen: 252
Totaal aantal bezoekers 18497

Voorgaande reizen:

30 Oktober 2010 - 04 Mei 2011

Inleefstage in het zuiden

Landen bezocht: