Kerstmis

Hoi allemaal,
We zijn ondertussen al weer een weekje verder. Kerstmis is alweer gepasseerd. Ik heb vernomen dat het een witte kerst was, mmh dat ik dat weer moest missen. Hier is het alvast een hele warme kerst geworden. Ik hoop dat iedereen leuke kerstdagen gehad heeft. Het was hier toch niet zo gemakkelijk om zonder familie of vrienden kerst te vieren. Ik denk dat je pas beseft hoe belangrijk samen zijn met degene die je graag ziet vanaf het moment dat het niet gaat. Hier is het eigenlijk een wat saaie kerst geworden. Hier was kerstavond zoals iedere andere avond maar met een beetje volk meer. Er waren personen die al eerder hadden gegeten dan andere dus van samen aan tafel zitten zat er hier niet in. Er werden geen pakjes uitgedeeld en de tafel was niet gezellig gedekt. Rond 22u ging iedereen slapen en dat was het dan. Ik ben een hele andere kerst gewoon dus ik was dan ook wat teleurgesteld. Het is zoveel fijner met je eigen familie.
Op kerstdag werd ik uitgenodigd op een kerstfeestje voor de kindjes. De kindjes kregen iets lekkers om te eten en een pakje waar een kleine bal, een bordje en wat snoepjes in zaten. Het was zo leuk om de kindjes hun gezicht te zien. Ze waren zo blij met hun pakjes.
Op tweede kerstdag was ik s´avonds rond 17u gaan wandelen. Ik dacht ik ga de buurt eens wat verder verkennen. Ik had namelijk van mensen gehoord dat er een meer was en dit wilde ik toch even checken. Tijdens de wandeling passeerde ik kleine huisjes en ik dacht daar zal wel niemand meer inwonen. Er was inderdaad een mooi meer en aan het meer stond een huisje en er zaten mensen buiten. Ik stapte dus op de mensen af en al gauw werd ik uitgenodigd om even te zitten en een koffie te drinken. Het was leuk om weer nieuwe mensen te leren kennen. Daarna wandelde ik wat verder en ging het bos in, het was een wirwar van paadjes en al gauw was ik niet meer zeker waar ik was. Als je weet dat het hier om 18u donker is wil je echt niet om 17u30 verloren lopen. Ik hoorde wat moto´s en algauw had ik de weg terug gevonden. Ik passeerde het huis waar ik eerder gestopt was en ze vroegen me dan ook of ik de weg niet kwijt was ;-)
Ik passeerde de kleine huisjes waarvan ik dacht dat er niemand meer woonde en daar zat toch niemand voor het kleinste huisje zeker. Het was de man die ging helpen om mijn kamer te bouwen. Hij was een beetje dronken en begon tegen me te praten. Hij vroeg of ik toch niet alleen aan het wandelen was en ik natuurlijk van ja waarom niet. Blijkbaar is het hier ongewoon als je alleen wandelt als vrouw dus hij zou me begeleiden tot thuis. Ik zei dat ik de weg zelf ook wel zou vinden en ik zette mijn pad verder. Niet veel later kwam hij met de fiets achter mij aan en zei dat het toch echt niet kon zo alleen en hij pakte mijn arm en begeleidde me door de communidade, wat natuurlijk het gelach van de mensen opwekte.
Ik kwam thuis en hij ging mee naar binnen en begon te praten en te praten. Niet veel later ging ik een douche nemen en even daarna kwamen wat meisjes langs om iets te gaan drinken met mij. Hij zat echter bij de voordeur dus we besloten langs de achterdeur weg te sluipen. Het werd nog een leuke avond waar ik nog meer mensen leerde kennen.
Vandaag werd er een nieuwe actie gepland om afval te gaan oprapen. Er kwam echter niemand opdagen dus besloten we dat we het op een andere dag zouden doen.
Momenteel ligt het project een beetje stil met de feestdagen maar vanaf volgende week gaat er weer meer activiteit zijn. Deze week ga ik dus op huisbezoek bij de mensen om ze beter te leren kennen. Ik ga helpen met de kippen en de geiten op het project. Deze week word ook mijn kamer gebouwd, een muur slopen en een nieuwe iets verderop opbouwen zie ik wel zitten ;-) Ik ga ook de lessen engels voor in januari voorbereiden en helpen op de boerderij.
We zijn nu vooral aan het wachten op regen want dat gaat ervoor zorgen dat de mensen hier meer werk hebben.
Ik wens jullie alvast een gelukkig nieuwjaar 2011.

Knuffeltjes Annelies