Een week van wachten...
Door: Annelies
Blijf op de hoogte en volg Annelies
08 Januari 2011 | Brazilië, Santana do Acaraú
Brazilië kan nogal onvoorspelbaar zijn voor je het weet zit je weer ergens anders. Zo ging het ook bij mij. Maandag werd er me gevraagd of ik al niet mee naar Fortaleza wilde gaan omdat ik de week erop toch zou gaan. Ik kon dan namelijk maandag met de auto mee dus twee uur later zat ik in de auto naar Fortaleza. Ik heb hier enkele dagen uitgeblazen maar ik moest ook allerhande zaken regelen met documenten enz.
Het werd natuurlijk een week van wachten. Zo moest ik naar de Federale Politie en ik dacht dat ik wiat waar het was maar ik had een andere plaats in gedachten dan degene waar het eigenlijk was. Het werd een heuse zoektocht. Ik vroeg aan veel mensen de weg en allemaal waren ze behulpzaam maar om de één of andere reden geraakte ik er niet. Op het laatste moment dan maar een mototaxi genomen. Eindelijk na zoveel uren van zoeken aangekomen bij de federale politie, zeggen ze me doodleuk dat ik de dag erna moest terugkomen. Het wil nu toch ook lukken dat ik met het naar huis gaan op de verkeerde bus stap en er bijgevolg nog lang over doe om thuis te geraken.
De dag erna was ik al vroeg daar, om 6u30, uiteindelijk was ik om 10u aan de beurt en vertelden ze me dat ik op een later tijdstip moest terugkomen. Ik zeg het een week van wachten was het. Ondertussen ben ik ook een beetje ziek, dus ging ik naar de dokter en daar was het dan weer uren wachten. (zucht)
Vandaag zou ik terugkeren naar Santana do Acaraù en bleek er geen bus te zijn om 6u30 dus voor niets opgestaan om 5u en nu ga ik eindelijk vanmiddag vertrekken.
Ik ben blij dat ik terug naar de communidade kan want zo´n drukke stad als Fortaleza is toch mijn ding niet. Het is raar want ik ben nog maar een paar weken in de communidade maar na één dag hier miste ik de mensen en de omgeving al. Ik beschouw het voor een stukje als mijn thuis hier in Brazilië.
Ik houd jullie op de hoogte van mijn avonturen hier.
Knuffeltjes Annelies
-
09 Januari 2011 - 09:48
Monique:
Dag Annelies
Dat woord wachten staat vaak niet meer in het woordenboek van vele West Europeanen dus we zouden daar misschien terug in de leer kunnen gaan :)
Ik kan goed begrijpen dat de drukte van de stad je er, na dat wachten , zo vlug mogelijk uitjaagt om terug rust en bekenden op te zoeken. In België is de sneeuw ook vertrokken met de zon en genieten we van hogere temperaturen. Het uitgelezen moment voor allerhande griepen en verkoudheden en die hebben mij nu ook gevonden. Morgen beginnen de examens van semester 1 voor de studenten van GT. Dus terug aan het werk na een zalige vakantie!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley