Allemaal beestjes
Door: Annelies
Blijf op de hoogte en volg Annelies
10 Februari 2011 | Brazilië, Santana do Acaraú
Hoi allemaal,
Hier ben ik weer. Ik was enkele dagen naar Fortaleza en toen ik terug kwam in Santana do Acaraú moest ik in de stad allé je kan wel dorpje zeggen slapen. Er was maar één moto die nog naar de comunidade reed dus ging Leo en ik zou de dag erna gaan. Ik bleef dus bij Juliana (één van de dochters van de familie waar ik nu woon) slapen in het dorp. Toen ik in mijn hangmat ging liggen kon ik echter niet slapen door de vele muggen. Na heel wat rondgedraai klapte ik mijn gsm open om te kijken hoe laat het was, in het licht van mijn gsm zag ik een enorme kakkerlak zitten in mijn hangmat. Ik ben nog nooit zo snel uit mijn hangmat geweest. Juliana kwam kijken waarom ik zo met mijn hangmat aan het schudden was en ik vertelde haar van de kakkerlak. Ik ging daarna terug slapen maar door de muggen en de gedachte aan die kakkerlak sliep ik die nacht maar één uur. Toen ik ´s morgens opstond was ik ruim zo´n 30 keer gestoken. Het is echt beter onder mijn muskietennet in de comunidade.
Ondertussen zijn er in de comunidade ook de vele muggen aangekomen en de dazen overdag. Het is niet meer zo tof om te baden in de rivier omdat de dazen op enkele minuten wel 10 keer kunnen steken. Ik baad nu heel snel en af en toe zie je me het pad afspurten. Ik heb de schorpioen op mijn kamer ook terug gevonden. Het was midden in de nacht dus niemand was wakker om het beest dood te meppen en ik durfde het zelf niet m.a.w. hij zit er nog ergens. Ze hebben hier een middel om de muggen te verjagen uit huis en dat is veel rook. Ze worden dus letterlijk uitgerookt. Het hele huis was dus gevuld met een dikke rook. Rosinha wilde laten zien dat ze het ook gebruiken op de slaapkamer dus opende ze de slaapkamerdeur. Ik zag veel rook maar toen zag ik ook vlammen onder het bed. Ze hadden duts het keteltje met hete kolen onder het bed gezet en natuurlijk had de matras vuur gevat. We probeerden het vuur uit te kloppen maar dit lukte niet dus gingen we snel water halen. Toen we terugkwamen was het vuur gelukkig al geblust. Di (vader van het gezin) was echt keihard aan het lachen met de hele situatie terwijl Dona Julia best wel boos was. De matras was pas immers 1 jaar oud. Dona Julia bleef een hele tijd doorgrommelen maar de dag erna was ze toch weer in een goede bui.
Ik heb zopas ontdekt dat er zo´n 7 bars zijn in mijn comunidade, wel een beetje raar als je weet dat hier maar zo´n 49 families wonen. Ik ben er dus twee gaan bezoeken ´s avonds en ik kan je vertellen dat een fris pintje toch wel eens kan smaken. Het is ook een toffe manier om de mensen hier beter te leren kennen. Bij een bar hier moet je je niet al te veel voorstellen. Het zijn gewoon wat huizen die drank verkopen en een kleine toog hebben gemaakt maar overdag is het echt niet te zien dat het ´s avonds een bar is. Vele van die bars zijn overigens alleen geopend in het weekend.
Het werk op het project komt weer langzaam op gang. Soms heb ik niets te doen en dat is wel frustrerend want ik ben hier wel om mee te werken. Ik help dan wel met de maniok en andere dingen in de comunidade maar toch wil ik meer doen in het project.
Ik geef nu zo´n drie keer per week engelse les en momenteel heb ik toch zo´n 22 leerlingen. Blijkbaar als het niet regent komen ze massaal naar mijn les en dat is wel fijn. Ik ben nu begonnen met engelse muziek en dat vinden ze wel leuk, geregeld word er dan gezongen in de klas.
Deze week ga ik nog enkele dagen naar Sobral naar een reunie van een vrouwengroep hier in de comunidade. In Sobral hebben ze een bijeenkomst met zo´n 60 andere vrouwen, het gaat dus zeker een aantal drukke dagen worden. Ze praten over onderwerpen zoals de rechten van de vrouw.
Ik heb ondertussen ook een paar sandalen gekregen. Dona Julia kwam thuis met een doos en vroeg of ik de schoenen mooi vond. Ik had bijna gezegd hoe lelijk ze vond tot ze zei dat ze voor mij waren. Ze was naar de stad gegaan had het grootste paar in de winkel gevraagd en deze meegebracht voor mijn. Tot mijn verbazing paste ze maar ze zijn dus lelijk, het zijn goudkleurige sandalen met een grote platieke gouden strik op. Tja ik zal ze hier maar aandoen, ik was enorm vertederd door het feit dat ze me schoenen kocht terwijl ze het zelf niet breed hebben. Dit weekend ga ik nog een nationaal park bezoeken in Ubajara.
Tot binnenkort.
Knuffeltjes Annelies
Hier ben ik weer. Ik was enkele dagen naar Fortaleza en toen ik terug kwam in Santana do Acaraú moest ik in de stad allé je kan wel dorpje zeggen slapen. Er was maar één moto die nog naar de comunidade reed dus ging Leo en ik zou de dag erna gaan. Ik bleef dus bij Juliana (één van de dochters van de familie waar ik nu woon) slapen in het dorp. Toen ik in mijn hangmat ging liggen kon ik echter niet slapen door de vele muggen. Na heel wat rondgedraai klapte ik mijn gsm open om te kijken hoe laat het was, in het licht van mijn gsm zag ik een enorme kakkerlak zitten in mijn hangmat. Ik ben nog nooit zo snel uit mijn hangmat geweest. Juliana kwam kijken waarom ik zo met mijn hangmat aan het schudden was en ik vertelde haar van de kakkerlak. Ik ging daarna terug slapen maar door de muggen en de gedachte aan die kakkerlak sliep ik die nacht maar één uur. Toen ik ´s morgens opstond was ik ruim zo´n 30 keer gestoken. Het is echt beter onder mijn muskietennet in de comunidade.
Ondertussen zijn er in de comunidade ook de vele muggen aangekomen en de dazen overdag. Het is niet meer zo tof om te baden in de rivier omdat de dazen op enkele minuten wel 10 keer kunnen steken. Ik baad nu heel snel en af en toe zie je me het pad afspurten. Ik heb de schorpioen op mijn kamer ook terug gevonden. Het was midden in de nacht dus niemand was wakker om het beest dood te meppen en ik durfde het zelf niet m.a.w. hij zit er nog ergens. Ze hebben hier een middel om de muggen te verjagen uit huis en dat is veel rook. Ze worden dus letterlijk uitgerookt. Het hele huis was dus gevuld met een dikke rook. Rosinha wilde laten zien dat ze het ook gebruiken op de slaapkamer dus opende ze de slaapkamerdeur. Ik zag veel rook maar toen zag ik ook vlammen onder het bed. Ze hadden duts het keteltje met hete kolen onder het bed gezet en natuurlijk had de matras vuur gevat. We probeerden het vuur uit te kloppen maar dit lukte niet dus gingen we snel water halen. Toen we terugkwamen was het vuur gelukkig al geblust. Di (vader van het gezin) was echt keihard aan het lachen met de hele situatie terwijl Dona Julia best wel boos was. De matras was pas immers 1 jaar oud. Dona Julia bleef een hele tijd doorgrommelen maar de dag erna was ze toch weer in een goede bui.
Ik heb zopas ontdekt dat er zo´n 7 bars zijn in mijn comunidade, wel een beetje raar als je weet dat hier maar zo´n 49 families wonen. Ik ben er dus twee gaan bezoeken ´s avonds en ik kan je vertellen dat een fris pintje toch wel eens kan smaken. Het is ook een toffe manier om de mensen hier beter te leren kennen. Bij een bar hier moet je je niet al te veel voorstellen. Het zijn gewoon wat huizen die drank verkopen en een kleine toog hebben gemaakt maar overdag is het echt niet te zien dat het ´s avonds een bar is. Vele van die bars zijn overigens alleen geopend in het weekend.
Het werk op het project komt weer langzaam op gang. Soms heb ik niets te doen en dat is wel frustrerend want ik ben hier wel om mee te werken. Ik help dan wel met de maniok en andere dingen in de comunidade maar toch wil ik meer doen in het project.
Ik geef nu zo´n drie keer per week engelse les en momenteel heb ik toch zo´n 22 leerlingen. Blijkbaar als het niet regent komen ze massaal naar mijn les en dat is wel fijn. Ik ben nu begonnen met engelse muziek en dat vinden ze wel leuk, geregeld word er dan gezongen in de klas.
Deze week ga ik nog enkele dagen naar Sobral naar een reunie van een vrouwengroep hier in de comunidade. In Sobral hebben ze een bijeenkomst met zo´n 60 andere vrouwen, het gaat dus zeker een aantal drukke dagen worden. Ze praten over onderwerpen zoals de rechten van de vrouw.
Ik heb ondertussen ook een paar sandalen gekregen. Dona Julia kwam thuis met een doos en vroeg of ik de schoenen mooi vond. Ik had bijna gezegd hoe lelijk ze vond tot ze zei dat ze voor mij waren. Ze was naar de stad gegaan had het grootste paar in de winkel gevraagd en deze meegebracht voor mijn. Tot mijn verbazing paste ze maar ze zijn dus lelijk, het zijn goudkleurige sandalen met een grote platieke gouden strik op. Tja ik zal ze hier maar aandoen, ik was enorm vertederd door het feit dat ze me schoenen kocht terwijl ze het zelf niet breed hebben. Dit weekend ga ik nog een nationaal park bezoeken in Ubajara.
Tot binnenkort.
Knuffeltjes Annelies
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
